Theatersport is de leukste vorm van improvisatietheater. Bij een workshop, cursus of wedstrijd theatersport improviseert (acteert) een groep spelers met elkaar een scene. Dit lijkt lastig maar de scene wordt gemaakt binnen een bepaalde spelvorm (of game) en begint met een suggestie van de toeschouwers. En door met elkaar samen te werken wordt het nog makkelijker én leuker.

Theatersport wordt gekenmerkt door de grote mate van onvoorspelbaarheid en de grote interactie met het publiek. Het publiek bepaalt grotendeels de suggesties voor de scènes: locatie, relatie, weersomstandigheden, voorwerpen, problemen, beroep, leeftijd et cetera.

Theatersport heeft de laatste jaren meer bekendheid gekregen door de televisieprogramma’s De Lama’s, De Grote Improvisatieshow, In Goed Gezelschap, De Vloer op en het theatergezelschap Op Sterk Water.

De basis van de lessen is improvisatietheater (theatersport). Er worden scenes geacteerd waarbij er vooraf niets vaststaat. Dat betekent dat er geen toneelstuk gespeeld gaat worden, dat er geen vaste rolverdeling is, dat er geen vaste teksten zijn, geen regisseur, geen looplijnen, geen decor. Er is eigenlijk bar weinig, als je het zo bekijkt.

Maar het belangrijkste is er wel: de spelers, en hopelijk hun enthousiasme en nieuwsgierigheid. Al improviserend ontstaat er een scene tussen de spelers. Die scene vindt plaats op basis van een bepaalde opdracht of in de vorm van een (theatersport)game.

Acteren, dat kent iedereen wel. En iedereen kan wel een aantal bekende acteurs opnoemen. Toch zijn er verschillende definities voor acteren. Zo wordt acteren wel uitgelegd als: toneelspelen, zonder dat je ziet dat er toneel gespeeld wordt. Of heel letterlijk: een rol spelen in een film of toneelstuk. Of: in de huid van een ander kruipen.

Improviseren is het spontaan, ter plekke, creëren of bedenken van concepten, muziek of een toneelstuk. De basis van acteren is improviseren. In de basiscursus gaan we vooral lekker veel improviseren. In de vervolgcursus gaan we meer gericht trainen op de benodigde vaardigheden en theatersportgames.

Nou, een paar jaar geleden was ik het met je eens. Maar inmiddels weet ik dat je improviseren kunt leren. Er zijn namelijk een aantal basisregels waar je je bij improviseren aan kunt houden. Enthousiast en nieuwsgierig zijn, heb ik al genoemd. Ja zeggen, is ook een heel belangrijke. En samenwerken met elkaar. En fouten maken, die vaardigheid is niet alleen belangrijk maar ook heel leuk (echt waar!).
Deze basisregels en vaardigheden die je kunt trainen. En dat gaan we nu juist doen in onze basiscursus. Met verschillende oefeningen, gericht op het gebruik van je lichaam, stem, fantasie, de ruimte, timing en nog veel meer.

Ervaring met spelen of acteren is dan ook niet nodig in de beginnerscursus. Iedereen kan meedoen. Voor de vervolgcursus is het handig als je een basiscursus theatersport of improviseren hebt gevolgd, of in ieder geval enige ervaring hebt met acteren.

Een training is eigenlijk nooit hetzelfde. Iedere week zijn er weer nieuwe oefeningen die we met elkaar gaan doen. En omdat alles ter plekke wordt geïmproviseerd ontstaan er steeds weer nieuwe dingen.

Toch is er een rode draad tijdens de trainingen. We beginnen namelijk altijd met een warming-up, om je lichaam letterlijk op te warmen én je geest leeg te maken. Daarna doen we verschillende oefeningen in het thema van de les. En daarna spelen we een aantal scenes of games om het geleerde meteen in de praktijk te brengen. En je zult zien dat we veel gaan lachen, met elkaar en om onszelf.

Thema’s die onder andere aan bod komen zijn: accepteren en definiëren, samenwerken en samenspel, verhalen maken, emoties, status en nog meer.

En we gaan veel lol maken met elkaar. Omdat we met elkaar gaan uitvinden wat wel en niet werkt, en waarom. En bij theatersport moet het juist ook mis gaan, daar kom je nog wel achter.

Ik vond het ook eng om voor een groep te staan én ik vind het nog steeds eng om op te treden, al is deze angst een stuk minder geworden. Bijvoorbeeld omdat ik geleerd heb dat het okay is als het misgaat (faalplezier) en dat ik altijd nog wel een kans krijg (van mezelf en het publiek).
Om eerlijk te zijn: ik kan dat spannende gevoel niet helemaal bij je weg nemen. Je moet een beetje durf hebben en zelf de eerste stap zetten. Ik ben er om je helpen bij deze eerste en uiteraard bij de volgende stappen.

Bij de beginnerscursus gaan we overigens niet optreden voor een publiek. We spelen alleen voor elkaar. Als alle deelnemers het leuk vinden, kan er wel een avond georganiseerd worden voor bijvoorbeeld familieleden, maar dat is geheel aan de deelnemers.