Niet je best doen!
Dat zeg ik vaak tijdens de les. Niet je best doen. En dat voelt vaak gek, als ik dat zeg. Want sommige van ons hebben hun hele leven te horen gekregen: als je maar je best doet! Voor dat proefwerk, tentamen, examen of sollicitatiegesprek.
Maar wat is dat eigenlijk je best doen? Je inzetten? Het perfect doen? Moeite doen? Het is eigenlijk nogal een vage term.
En helpt het om dat te zeggen tegen iemand? Nou, vaak niet. Vaak veroorzaakt het alleen maar druk of zelfs stress bij de ander. Die denkt dan, wat ik ook doe, ik moet wel mijn best doen. Het is vaak niet helpend, maar mensen schieten hierdoor juist in een kramp. En dat willen we nu juist niet.
Daarom zeg ik dus vaak tijdens de les: niet je best doen. Wat je dan wel moet doen? Hoor ik je denken. Nou, aanwezig zijn. In het hier en nu, met je medespelers of medemensen.
En dan luisteren naar de ander en jezelf. En vertrouwen op je impuls. En je impuls dan volgen, zonder deze te veroordelen. Niet denken dat het beter moet, grappiger moet, origineler moet. Niet denken, maar doen.
En dan genieten van wat er allemaal kan ontstaan.