Vandaag wil ik het hebben over Gerard Ekdom. Gerard Ekdom is een radio-dj vooral bekend van radio 3FM. Hij staat bekend om zijn uitzonderlijke muziekkennis (Dokter Pop), melige radio-items en zijn playbackkunsten (vooral in het glazen huis). Maar daar wil ik het vandaag niet over hebben.
Ik word al een beetje nerveus bij de gedachte dat ik iedere dag met mijn collega’s bij elkaar ga zitten, om me vervolgens te laten wijzen op mijn fouten. Tegelijkertijd laat Gerard Ekdom ons zien dat dit juist heel waardevol kan zijn.
Ik wil het hebben over het radio-item waar hij zijn radioshow mee afsluit. Dat item heet ‘Wat ging er allemaal fout vandaag’. Tijdens de radioshow van Gerard Ekdom gaat er weleens wat fout. Een plaat wordt te vroeg (of te laat) ingestart, de naam van een artiest wordt verkeerd uitgesproken, een telefoonverbinding wordt vroegtijdig verbroken. En zo zijn er nog veel meer dingen die kunnen gebeuren tijdens een live-uitzending. Als je als luisteraar van het programma een fout hoort, dan kun je een bericht sturen naar de studio om Gerard op deze fout te wijzen. Aan het einde van zijn show worden vervolgens al deze fouten live in de uitzending besproken in het item “Wat ging er allemaal fout vandaag’. Hier meer informatie over dit item.
In de theatersport- en improvisatiewereld wordt er veel gesproken over faalplezier. Faalplezier is zelfs één van de basisprincipes van improviseren. Faalplezier betekent dat je fouten mag maken en dat je hier op een positieve manier mee omgaat. In het echte leven proberen we om geen fouten te maken, omdat we geleerd hebben dat dit, juist, fout is. En fouten maken kost tijd, geld en levert frustratie en stress op. Bij improvisatie worden we juist gestimuleerd om fouten te maken. Want van fouten maken leren we juist. Als we een volgende keer een in vergelijkbare situatie terecht komen, dan weten we hoe we niet moeten handelen, reageren en/of wat we niet moeten zeggen. En als we een fout maar vaak genoeg maken, dan leren we vanzelf wat we wel moeten zeggen, of doen. Je leert dus juist van je fouten maakt. Winston Churchill zei het ooit heel pakkend: Success is the ability to go from one failure to another with no loss of enthusiasm.
Naast dat we bij improvisatie leren dat het niet erg is om fouten te maken, besteden we ook aandacht aan het gevoel dat fouten maken ons geeft. Even een gedachtenexperiment tussendoor: denk eens terug aan een fout die je onlangs gemaakt hebt. Hier hoef je vast niet lang over na te denken. Stel je nu eens voor dat je nu weer in die situatie zit. Hoe voelt dat nu? Is je hartslag omhoog gegaan? Voel je je minder comfortabel? Zijn je handen een beetje klam geworden? Oftewel, ook al is de fout een tijd geleden gemaakt, de kans is groot dat hij een aardige impact heeft gemaakt op jou. Zo groot, dat terug denken aan deze fout nu nog of alweer allerlei lichamelijke reacties in gang zet.
In theatersport en improvisatie doen we oefeningen die niet (lang) goed kunnen gaan. We sturen er dus op aan dat het fout gaat. Dit om te laten ervaren dat fouten maken niet erg is. Dat de wereld niet vergaat als je een fout maakt. Dat je eigenlijk altijd wel nog een kans krijgt. Zodat je je niet meer zo slecht voelt als je een fout hebt gemaakt. Maar er juist plezier in krijgt. Vandaar de term faalplezier!
En wat heeft Gerard Ekdom hier nu mee te maken? Wat ik bewonder aan Gerard Ekdom is dat hij dit principe van faalplezier actief inzet in zijn radioshow én hier succes mee heeft. Want het is een populair item van zijn programma, er doen iedere dag weer veel luisteraars aan mee.
En stel je nu eens voor dat we dit allemaal zouden doen. Dat we aan het einde van de dag (of van de week) met al onze klanten en collega’s bij elkaar gaan zitten, waarna iedereen jou vertelt wat je fout hebt gedaan die dag of week! Zou jij dit aandurven? De meeste mensen (en ik hoor daar ook bij) zijn eerder geneigd om het niet meer over fouten te hebben, ze zelfs te verdoezelen en vooral door te gaan met ons werk alsof er niets is gebeurd. Terwijl het delen van een gemaakte fout juist een goede ervaring kan opleveren. Gedeelde smart is halve smart en niet alleen jij, maar ook bijvoorbeeld je collega’s zouden hier van kunnen leren. En je kunt dan ervaren dat we allemaal fouten weleens fouten maken en dat dit helemaal niet erg is. Maar dan moeten we het er wel over hebben.
Ik word al een beetje nerveus bij de gedachte dat ik iedere dag met mijn collega’s bij elkaar ga zitten, om me vervolgens te laten wijzen op mijn fouten. Tegelijkertijd laat Gerard Ekdom ons zien dat dit juist heel waardevol kan zijn. En leerzaam. En soms ook grappig. En je creëert er ook nog een betere binding mee met degene die je feedback geven. Want je laat zien dat je echt naar ze luistert én wat met hun reacties doet.
En misschien is dit dan ook de oplossing om meer faalplezier te creëren in ons werk. Want daar zou ons werk een stuk leuker van worden.
Om jullie op weg te helpen, mag je hieronder een fout delen – uiteraard anoniem. Durf jij het aan…?
– Marcel
Lees ook mijn eerdere blogs:
Ben jij te vervangen door een Robot? Hoe ook jij je voor kunt bereiden op de toekomst (want die komt sneller dan je denkt!)
Hoe vaak lach jij op een dag? Waarschijnlijk minder vaak dan je denkt!